Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Gisteren kwam ik effen an de proat met de buurman van Gait Jan. Die hef ok an de goldkust zo’n mooi optrekkie ekocht toen e opheult met boeren. Hij hef  met Gait Jan een helen breden oprit noar de beide gerages, die ze samen onderhoalt, mooie geliekse stienties en een grösraand in de midden. Van ’t veurjoar, zo begunt de buurman hadde wie alle nachten bärre völle last van een katte die mar oaver de oprit leup te janken. Noe heb ik ut grote veurdeel, det ik mien oren ’s nachens op ’t nachkässie legge, mar Gait Jan heurt zo bässens schärp, hij heurt bie wieze van sprekken een moes nog lopen op zied van ’t huus.Op den nacht van ’t veurjoar waren ikke en de vrouwe uut-ewest, ut was al hoaste twie uur toene wie trugge kwamen. Wie leuten de auto mar an de weg stoan, aans maak iej de buren ok nog wakker zea mien Fennegie. Wie leupen heel stillegies oaver de oprit umme veural gien meanse te steuren toene wie toch iniens een gutse water oaver oons hean kregen. Gait Jan had umme den katte ofjacht te gemen een emmer in de veansterbanke ezet, en hoe zächies ovve wie ok deunen, hij had ut eheurd en smeet den emmer, noa de dach, löag oaver een katte. Mispoes dus, hij hef net as Klöasie rap een ochtendjässe an-etrökken en oons dr in-eneugd. Wie hebt dr een läkker borreltie op-edrunken en konnen dr smääkelijk umme lachen.
Mar, iej beleaft altied hoaste wè wat met um. Zo beweren de ok det hij wè wus woarumme Beatrix  nog niet met de vut egoan was. Zie had eleazen det al die vutters en gepensjoneerden evroagd wödden veur vri-jwilligerswärk. En, zea de, zie iej haar vollende wekke al met een kelektebusse bie oe an de deure, of hier op een hoek stoppen umme een köffertie van “tafeltje dekje” te bezörgen? Kön iej oe haar veurstellen as veurleasmoe op de peuterspölzaal. Nee heur die dut nog een steugie deur. En toch bin ik nog altied bässens bli-j dè-k estopt binne met wärken. A-j zoazze wie köttens, zomar midden oaverdag hen fietsen könt goan. In Hessum dr effen of, wilde frambozen plukken. Det prachtige Vilsteren deur, een endtie oaver ’t spoor, dichte bie ’t gasstation had ik hoaste spiet dè-k gien knien ware. Ien groot wit veld met allenig mar kloaver. Äns an de Schoapskooiweg nog weer zitten kieken noar een paar gröazende reeën, ’t rök ok oaveral zo läkker, jämmer dè-j det met oen fototoestel niet vaste lengen könt, wie vindt det is uut? Dan oaver de Diezerstroate de Rietmansweg op. En joa heur, dan kan ’t niet missen, dan zie-j doar Maaike die oe toeschreeuwt wat is Milligen mooi hen. Inderdoad, prachtig; allenig den Rietmansweg is veur meansen met zere ruggen völs te ongeliek, elk bubbeltie vuul iej. Hij is hoaste, as ’t meugelijk was, nog bobbeliger as de Camferbeekstroate hier in ’t dörp, die miedt ik ok zovölle meugelijk, met auto en fietse. Ik wol wei-s det de minister van verkeer ok is een paar vergruuide wärvels onder in de rugge had. Wedden det dan binnenkört alle verkeersdrempels vot ehaald wörden en vervangen deur buchies in de weg, helpt net zo goed as snelheidsremmer en dut gien zeer. Mar toch, ik geniete merakels van oos mooie Salland.

Artikel delen: