Dalfsen’s Plat: Opvoeden.

Dalfsen’s Plat: Opvoeden.

De veurige wekke stund in de grote dagbladen, det de meesters en de juffrouws vunnen det dr thuus niet streng genogt met de wichter umme egoan wönnen. Doar was te weinig discipline, de kinderen luusteren niet genogt, zie konnen zich ok muuilijk an regelties hoalen en meer van det soort dingen. Wat wi’j ok, à’j heurt det wichter niet meer netties an toafel hoeft te zitten met ut etten, mar gewoon met ut böd op schoot noa de tillevisie zit te kieken. As va en moe beide de deure al uut bint noar hun wärk as de kinders ’t etten nog à gis niet op hebt. En det ze vaeke, zoas bliekt helemoal niet et veur ze noa schoele goat. Det ze dan graag as ze tussen de middag oaverblieft een paar snee stoete van de meester bietst, umme det ze ok gis niks bi’j zich hebt. Ik mage dan misschien wel veur olderwets versleten wönnen, mar ik vinne det de kinders ’s möns beheurlijk de deure uut ehölpen mut wönnen, en det as ze uut schoele thuus komt goed op’evangen mut wönnen. A’j kinders nemt, dè’s ok heel aans as vrogger, toen krege wie ze nog, dan mu’j ok oen verantwoordelijkheid kennen. Azze wie vrogger uut schoele kwammen was ’t eerste wà’w reupen: “Moe, moe!” Mar noe könt ze wè roepen töt det ze een ons wèègt, want moe is an ’t wärk of hen sporten, of zie zit in een proatgroep, of zie is gewoon op vesite. Zie hef toch ok niet alleent een aanrecht mar ok aandere rechten, of niet dan soms? Zie mag toch ok cultureel niet verärmen, zie mut toch op de heugte bliemen en meer van det soort fratsen heur iej dan. Mar ik vinne det ut näns noa liekt. Nog zoiets, wanneer kriegt die snotdoppen noe nog is een flinke oplawabberdoedas? Vader Cats riemen vrogger al:”Kinderen die willen kriiegt veur hun billen.” Spoar de roede niet, zèè de spreukendichter al. Mien va deud det dan ok niet, al tuchtigen e dan ok met moate, de ellemoate wel te verstoan, en det kon oarig ankommen. En mien moe…., die had gien stok, gien latte, of wat dan ok neudig, die kon oos met de ogen wè sturen. Joa luu, opvoeden is, à’j ’t soms nog niet wussen, een hele klus. En weet iej wat ut is, iej kriegt de kans niet det à’j ut verkeerd edoan hebt umme ’t nog is händigies an oaver te doen. Mien breur zèè indertied wel det à’j een eersten goed opvoeden, det die dan de rest wè deud, mar doar hè’k niet alle vertrouwen in. En een veurbeeld, goed of kwoad, dut zovölle. Det bleek noe ok wè weer uut een onderzuuk. Van ruum 8 van de 10 wichter die rookt, rookt ien van de olden ok. Jeremia wus dr ok al oaver met te proaten. Die drukken ut wel heel plastisch uut in Jer.31 A’j as olden zoere vruchten et, kriegt de wichter zere tanen. En Staring zèè in de veurige eeuw: Mal moetje, mal kindje.” Dus luu, een wieze road, wat meer thuus en; de touwgies wat sträkker anhaelen, en zörgt det de wichter een goed veurbeeld veur ogen hebt, Dan kriege wie een heel oarige vollende ginneratie. En jonges, veur jullie ok een goeie road , en die is nog niet duur ok. Denk dr umme oen va en moe hebt dit netuurlijk ok allemoal elèzen, en hun lering dr uut’etrökken, dus; à’j wat uut’ehaeld hebt, doet vaste uut veurzörge een strowisse in de broek, dan komt die klappen lange niet zo häd an. Ik sprekke uut ervaring.

Wie hebt ut net ok oaver de veurige eeuw ehad, toen waeren dr nog gien auto’s, toen reden de dokters, de pestoors en de domenees nog met een koetsie, of as ze een bettie sportief waeren zaten ze gewoon op ’t peerd.

Toen zèè die boer doar op ’n Oonöst:”Kiek doar hè’j Gods woord zwät op wit”, toen de pestoor veurbie kwamp op zien schimmel. En den pestoor zèè, mut det noe allemoale nog engelties wönnen toen e een groten troep bezöpen boeren van een brulfte of zag kommen. Doar bint zovölle verschillende soorten mèènsen, zovölle typen. Iej hebt flemers en temers, vlotten en drötels, Ut’eslopen luu en sloapmussen. Een ienen is gierig een aandern braandt ut geld in de zak. Een ienen bög as een knipmes, een aanderen is zo stief as een härke. Hieten, lauwen en kolden, liepiezers en giechelers, gladden of gewieksten en stommeriken of droadnagels. Lomperds goffers en belèèfden. Nösterigen en tevrèdenen . En as lästen wi’k oe nuumen; nuilers, helen halven en driekloazoeren.’t Is zo mar een greep doar is nog völle meer op te nuumen. Mar det doe’k niet, Want een kwibus blif een kwibus ok as e doodärnstig is, en een kniesterd giet ut lachen of as een henne ut kreien, mèènsen bint noe ienmoal ongeliek en det mut mar zo bliemen.

Artikel delen: