Deze foto is gemaakt en de laatste van haar ingezonden foto’s van 16 Jan. de Vecht in Dalfsen
Dalfsen – Vandaag kregen we bericht dat Marijke Schutte uit Dalfsen is overleden. Hiermee is een prachtmens verloren gegaan. Marijke was altijd in de natuur te vinden. Zij hield ontzettend van wandelen en ook van wandelvakanties in binnen- en buitenland. Marijke is een paar jaar geleden behandeld aan borst kanker. Het leek helemaal de goede kant op te gaan.
Regelmatig ging ze weer op pad. Ze pakte haar werk weer op. Kreeg weer praatjes, maar dat hoorde bij haar, dan ging het juist goed met haar. Regelmatig stuurde ze ook foto’s in voor deze site. Je wilt niet weten wat er dan soms voor tekst er mee kwam. Maar dat mag je ook niet weten, want dat was dan weer een onderonsje. De foto op deze pagina, dat is de laatste die ze heeft ingezonden op 16 januari met hoogwater aan de vecht. Op zondag 6 maart kwamen haar broer en schoonzus ons persoonlijk vertellen dat het niet goed ging met Marijke. Dit bericht wilden ze niet per mail afdoen. Daar schrokken we natuurlijk vreselijk van. Ze is 14 dagen eerder met een griepje (wat ze dacht) naar haar dokter gegaan. Die heeft haar meteen doorverwezen naar het ziekenhuis. Na onderzoek bleek dat het helemaal mis was met haar. Zo erg zelfs, dat te verwachten is dat haar einde zeer snel in zicht zou komen. Vandaag 11 maart kregen we dus bericht dat haar eind gisteren gekomen is. Wat we al schreven hierbij is een prachtmens heen gegaan. Marijke was altijd in te zetten bij activiteiten, vooral bij de open dagen bij Het Boskamp. Ook hielp ze niet alleen mee denken, maar ook mee helpen om een dergelijk dag succesvol te maken. Zo bedacht ze een boekenruilbeursje, de eerste in Dalfsen.
Ze kwam zelf met 50 boeken aanzetten om een begin te maken hielp zeer actief mee om met honderden kindertjes een klomp schilderen, zette routes uit voor de Eerste Dalfser Nordic Walking 3 daagse.
Heeft tal van fiets en wandelroutes uit gezet die door iedereen te gebruiken is, ook nu nog. Op de site www.hetboskamp.nl staan nog steeds de wandel en fietsroutes door haar gemaakt. Ook al is ze er nu niet meer bij, we zullen wat dat betreft nog heel lang aan haar denken en van haar kunnen nagenieten. Bij Het Boskamp hoorde ze bijna bij de inventaris, daar voelde zij zich ook geweldig thuis. Lekker ouwehoeren, of wat ze af en toe zei: “een vette bek halen” ( patat zonder met een kroketje) Al haar feestjes moesten daar gevierd worden, want het was haar huis. We hebben heel vaak met haar gesproken ( ook vaak onzin natuurlijk) maar ook over die nare ziekte. Veel vriendinnen van haar hadden en hebben zelfde ziekte. Ze zei wel eens: volgens mij is het een virus. Een behoorlijk aan tal van haar vriendinnen zijn ondertussen al overleden. Dat ze nu zo snel zelf aan de beurt kwam had ze zelf ook nog niet verwacht. Ze is 60 jaar geworden.
Marijke, vreselijk jammer dat je nu uitgewandeld bent. Van ons had je hier nog jaren mogen lopen.
We missen je nu al, eigenlijk al een paar weken. Want het is stil op de plek waar jij altijd zat. Op de kassa sta je nog onder nummer 149. Zelfs als ze op vakantie was en een kaartje stuurde stond er altijd als afzender geen Marijke Schutte maar groeten van 149. Dan wisten wij genoeg. Wij wensen haar broer(Frank) en schoonzus(Herma) maar vooral ook hun zoon (Juul), waar Marijke zo gek mee was, en ook alle anderen van haar familie en kennissen heel veel sterkte toe met dit groot verlies. Op de volgende pagina tonen we nog wat foto’s door Marijke zijn gemaakt en ingezonden. Marijke, heel erg bedankt wat je allemaal voor ons hebt gedaan.
Ciska en Willy