Dalfsen’s Plat: De Stien en de kärmse.

Dalfsen’s Plat: De Stien en de kärmse.

Een steugie geleen heb ik ut ok al oaver de Stien ehad. Noe leg ik mien oor nog wel is hier en doar te luusteren, en dan heur iej van alles. Zo ok vergangen wekke. Doar wönnen mie van verschillende kaanten in ’t oor efluusterd det ut gewoon een grof schandaal was. As beveurbeeld de Damovo anvrög umme ’s zoaterdags met de kärmse deur te magen goan töt 1 uur ’s nachens in plaasse van 12 uur, dan kan det beslist niet, want dan kömp de ’s zundesrust in gevoar. Damovo wördt niet met gemeenschapsgeld in stand ehoalen heur, zie betaalt alles zelf. Noe mu’j niet metiene denken det ik een veurstander binne van det nachtelijke gedoe, ik hebbe altied eleerd det de sloap veur 12 uur völle better helpt dan die d’r noa, boavendien hoal ik zelf beslist niet van kärmse, ik komme niet graag van een kolde kärmse thuus. Mar wel heb ik gruwelijk de pest an met twie moaten meaten. Luuster mar is noa wà’k noe eigenlijk zeggen wolle, namens al die verontrusten. Mos det noe? Van de centen van oos allemoale, ok ’s zundes an die Stien des aanstoots loaten wärken. In ieder geval, zundag 25 juli en zundag 1 augustus hebt ze d’r de hele dag an deur’ewärkt. Sjonge wat hebt ze doar de ’s zundesrust met bevorderd. Gemeenteroad: “Let op uw saeck.” An de aandere kaante mut ik wel zeggen, det ik ut wel een mooie keie vinne. In ’t eersten toen ze d’r net an begunnen leek ut net een spinneweb. Ik heuren d’r toen iene zeggen, det spinneweb plaatst ze doar umme mekare de vliegen of te vangen. Toen heuren ik d’r iene, die dach det ’t een noabootsing wönnen van de paddestoelwolke van Hiroshima. Mar met al die stienen rondumme liekt ut doar ok niet meer op. Ik hebbe mie wel is of’evroagd hoe ze die hunebedstienen vrogger zonder zwoare hijskranen op mekare estapeld hebt, mar noe vin ik det niet zo’n probleem meer, det hebt toen natuurlijk ok die Denen edoan in de tied van de Denen en de Noormannen.

Bint jullie met mekare al noar de tentoonstelling in ’t gemeentehuus ewest? Niet? Mu’j direct nog goan, echt de muuite weerd al die kärmisvermakelijkheden in ’t klein. Det is ut soort kärmse wat mie ansprekt. Zoas det spul veur oen ogen hen en weer dreait en schittert, wonderbaarlijk. Is weer wat aans as schilderi’jen of foto’s en toch ok een mooi stukkie cultuur. Veural op die middentoafel, allemoal emäkt deur iene persoon uut ofval spullen, niet te geleuven. En dan den kerel die ieder joar mar weer zo’n tentoonstelling veur mekare weet te kriegen, en op te stellen, hij mut wel gloepens völle van elektriek ofweten, ik hebbe wat det betreft twie linkerhanden en det wil ik graag zo hoalen. Mar met den kerel mage wie as gemeente wel heel zunig ummespringen, ik heuren van um det hij veur vollend joar al weer wat aans estrikt hef. Een grote plume weerd, een daverend applaus. De toegang is käts veur niks. En à’j geluk of pech hebt, kö’j ok nog zo een prötie met de burgermeester of ien van de wetholders maken. Zuut liefie wat wil iej nog meer.

Artikel delen: