Dalfsen’s Plat: Pot deur mekære

Dalfsen’s Plat: Pot deur mekære

Zo of en toe dan hè-k det gewoon, dan wi-k oe laoten genieten van allerhaande zomar kleine veurvällegies, die ik op-eschremen hebbe. Bi-j de zommerdag dan hè-j beveurbeeld, deurdet de eingen domenees vekansie hebt, van die vremde ändten in de biet.

Zo ok köttens weer op een aomd. Den domenee kwamp binnen met zo’n heel mooi brillegien op. Grietie, die den aomd kösteren wol is eamen lollig wean en vreug: “Dag domenee, zo vrog op een aomd en dan al een pær glæsies op? “ De domenee heel verschrikt: “Kö-j ’t roeken?” Grietie, det gebruukt ze teengswoordig as ze een mooi mægie ziet. Zoas olde grovva, toen e zien achterkleindochter, een heel mooi rooigie, bekeek. Sjonge mien Grietie, ik dache de-j jonge olders hadden, mar zi-j hebt noe bliekbaar de piepe à verroest. De name Grietie is al heel old. Ok ut spreukie van Hans en Grietie giet al lange met. Mar vrogger was een Griet of Grietie ut gebruukte woord veur een hellig wief. Zoas ut sprekwoord: Een Griet in huus, gien hond neudig. En een aanderen: Een Griet is goeie vis mar kwaod vleis. Ooit schreef ien van oonze vroggere dichters. Heb iej een kwaoje Griet, schiet oe dan niet veur de kop, blief bedaord en nem de tied, en leas ut boek van Job. Aover St. Margareta, ok wè sint Griete enuumd, De beste Griet die’j vindt, is die, die de duvel op ’t kussen bindt. Trouwens Gait Jan, iej weet wè is nog altied zo’n eingenwies petret, veurige wekke leup e op ’t kärkplein onder een lanteren naor zien fietsslötteltie te zuken. Toen e zo gangs was stoppen de plietsieauto bi-j um, zo’n mooie plietsievrouwe stappen uut en vreug? Zuuk iej wat? Jao wisse, mien fietsenslötteltie. Hè-j det dan hier verleuren? Nee, daorginder, mar daor is ’t zo eardeduuster dè-k ut nooit vinnen kan. Hij had zich veurige wekke op petret laoten zetten, want hij mos een ni-j riebewies hemmen. Toen e dr met op ’t gemeentehuus kwamp vreug den juffrouw achter de bælie. Weet iej ok ’t verschil tussen oe en een petret? Nee? Nou, een petret is better ontwikkeld. De tien geboden, de meesten kent ze wè, komt van iene God, mar die is dood zo zegt e noe, dus bint dr nog mar neengen. Geld en macht is noe de God, dus nog mar achte. Ie-j maagt niet vluuken? Ach waorumme zu-j ut laoten as oe is wat niet anstiet, dus komme wi-j op zeumen. Een zundag is niks meer as aandre daangen nog zesse. De olders, aoverheden, leaze wi-j de les, dus blieve wi-j op vieve stekken. Um ’t minste of geringste pakke wi-j een mes of gao-w an ‘t schieten dus vere. Haol iej ut met oen eingen vrouwe nog, de-s bässens olderwets, nog drieje.’t Mien en dien is uut de tied, belastingbrief mag best fout in-evuld zo komme wi-j op twie. En roddelen lasteren in de kraante, op teevee, of oh wat is mien buurman slecht, det mag, nog iene. Jeloers wean op den mooien groten slee van mien buurman, of op zien kaste van een huus, och had ik mar zien mooie wiefie. Zo bint ze allemaole op! De läste blauwebaongendag van dit jaor, waterspektækel, ik binne dr nog wei-s een paar maol hean efietst,mar ik hebbe um dr mar niet, zoas een heleboel wel edaon hebt, in-efietst. De klapper van den dag was natuurlijk ‘t kratten stæpelen, sjonge jonge ut team van Goudswaard was Gold weard, zie wördt dan ok met rooie letters in een almanak an-etekend, zoas een old gezegde det zeg à-j wat bezunders epresteerd hebt. Det duudt op de vroggere heiligendaangen die met rood in de almanak of kelender eschremen stunden. Zoas P.C. Hooft det ok uutdrukken: “Zo ghij dat wel uitvoert, je krijgt een roo letter in den almanack.” Kö-j naogaon hoe ik mi-j noe vule? Ik zitte nog altied een paar meter baomen Goudswaard.

Artikel delen: