Er zijn goede moslims (column)

DALFSEN – Een aantal jaren geleden moest ik(Lenze B.) op een bijzondere school in Eindhoven examineren. Bijzonder omdat de leerlingen allemaal een autistische inslag hadden. Onze dochter woonde toen in Breda en daar logeerde ik. Op de examendag reed ik op tijd vanuit Breda richting Eindhoven. Opeens zag ik rechts op het dashboard een rood lampje branden. Paniek voor iemand die van techniek nog minder weet dan een konijn. Op een parkeerplaats mijn instructieboekje gelezen en daar stond het: dadelijk naar een garage gaan.
Ik moest op tijd zijn en het was een vreemde plaats voor mij. Gelukkig bereikte ik de school op tijd zodat de leerling zich kon voorbereiden. Toen sprak ik een conciërge aan, het type mens dat meestal twee rechterhanden heeft. Hij hoorde mijn verhaal aan en vroeg me wanneer ik klaar was met examineren. De garage waar ik beslist naartoe moest gaan, bevond zich aan de andere kant van de stad. Daar waar hij niet woonde.
Maar, zei hij, ik rij voor u uit en dat gebeurde. De garage ging mijn auto doormeten en hij bleef erbij staan. Lukt het, zei hij tegen de garagejongen?
Komt goed, zei die.
Goed, dan kan ik gaan, was zijn antwoord.
Ik bood hem een briefje van vijf euro aan voor de benzinekosten.
Nee, zei hij, ik ben moslim en ik moet goede werken doen. Dit is er een. Hij glimlachte en gaf me een hand.
Zonder rood lampje kon ik terugrijden naar Breda.

Ingezonden Lenze B.

Artikel delen: