De commotie over Roundup, (de tweede kamer vergaderde gisteren over een totaal verbod voor burgers.) maar ook dit voorjaar in lokale media door de vele rode velden in Salland. En ook ingegeven door de column van Arjan Pakkert wil ik graag reageren maar ook oproepen tot een open reële en discussie met elkaar. De commotie ontstond na een publicatie in lokale media naar aanleiding van een tweet van een Zwolse natuurliefhebber. De man verbaasde zich over de vele rode velden dit voorjaar en suggereerde dat de boeren Roundup loosden voor dat het verboden werd. Als boerenzoon, ex agrarisch medewerker en tegenwoordig als huisvader van drie opgroeiende basisschool kinderen de sector nog altijd volgend, hun vragen omtrent dit vraagstuk beantwoordend, typ ik mijn uitleg maar even op. Immers, als zij het begrijpen, u dan toch ook?
De reacties gelezen hebbend onder de divers publicaties is het denk ik maar goed ook dat er een gedeeltelijk verbod op Roundup voor particulier gebruik van kracht word. Roundup wordt namelijk verboden voor particulier gebruik op bestrating om onoordeelkundig gebruik te voorkomen. Gezien de inhoud van de meeste opmerkingen is het maar goed dat het middel uit handen van mensen met een dergelijke basiskennis gehouden wordt….
Het gebrek aan kennis is niet eens de schuld van veel van die mensen. De grootste fout zit hem in de agrarische sector. De reactie van bijv. de LTO woordvoerder op kritische vragen van een journalist. De tijd van ontkennen en de kop in het zand steken is voor bij, deze woordvoerder had dat nog niet door. Z’n antwoord op de vraag is klinkklare onzin en iedereen voelt dit op z’n klompen aan. Transparant en eerlijk naar buiten treden als sector geeft veel duidelijkheid. En dat kan u als lezer toch aan?
De reden dat we dit jaar zoveel ‘gele’ velden hebben gezien is een regelrecht gevolg van een relatief mooi najaar en een heel zachte winter. De agrariërs op zandgronden zijn sinds enkele jaren verplicht een “vanggewas” te zaaien na het oogsten van bijv. de mais. Dit om uitspoeling van stikstof e.d. naar het grondwater in de winter te voorkomen. Het idee is dat het “vanggewas” de resterende meststoffen in de grond benut . Andere jaren bleef dit een minimaal gewas, wat met een simpele bewerking was onder te werken en op die manier weer als meststof voor het nieuw te planten gewas te beschikking komt. Dit jaar was het een veel zwaardere opbrengst en is het moeilijker om dit gewas te bewerken, er onder te krijgen. De schrijvende agrarische vakpers heeft in al haar goedheid (wel of niet ingefluisterd door de producenten van dit middel) de sector begin april opgeroepen om hun percelen op tijd dood te spuiten om zo doende er voor te zorgen dat de plant makkelijk onder te werken is en niet doorgroeit en zo bijvoorbeeld meststoffen die voor de mais bedoeld zijn verbruikt, de redenatie was dat die stoffen en organismen dan eerder aan de maisplant ten goede zouden komen. Waar de heren in al hun wijsheid aan voorbij zijn gegaan is dat een dood gespoten gewas helemaal niks meer inzit. Alle werkzame stoffen zijn er uit. Op die manier gaat het hele idee achter het vanggewas verloren. Roundup word normaal gesproken gebruikt om eens in de zoveel jaar een grasland perceel dood te spuiten en op die manier alle onkruiden en foute grassen te verdelgen om daarna een nieuwe grasmat in te zaaien.
Waar voor velen van u gras, gras is maakt het in de praktijk een groot verschil in productiviteit, de opbrengst van het land en bijv. de productie van de melk en is het belangrijk om een lekker vers malse maaltijd voor de koe te hebben. Vergelijk het met uw gazon, Maaien, harken, verticuteren en kalk strooien, allemaal regulier onderhoud. Één keer in de zoveel jaar moet er groot onderhoud gedaan worden want we willen immers allemaal geen mos in de tuin? Vaak gaan we dan een litertje Roundup halen, lengen dat aan met water. Doen er nog maar een scheutje extra in om toch maar zeker te weten dat alles toch maar wel dood gaat en vertellen dat vol trots op de visite en lachen we herkenbaar met elkaar. Dit gebeurt er in de agrarische sector echter niet. Met grote precisie word er met zo minimaal mogelijke middelen gespoten. Daarbij voldoen aan allerlei wettelijke en door de sector zelf opgelegde maatregelen. In de praktijk komt het er op neer dat het litertje wat u thuis gebruikt in uw tuin, in de sector voldoende is om met de juiste dosering een heel veld dood te spuiten. Het verbod op Roundup voor particulier gebruik geeft dus relatief meer milieu winst.
Kan het ook anders? Ik denk het wel, teel als boer een goed vanggewas en maai of beweid het. Zorg dat het in die koeienmaag komt. Dan vang je twee vliegen in één klap. Het gevangene produceert direct verse, gezonde melk en je bent geen extra Roundup nodig. Gelukkig zie ik ook boeren die dit wel toepassen. Nee, we moeten dit niet plaatselijk verbieden zoals sommige lokale politieke partijen in Salland nu voorstellen, als we dat al zouden kunnen. Dat moet landelijk. Gelijke monniken gelijke kappen. Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat Roundup troep is en beter niet gebruikt kan worden. Aan de andere kant weet ik dat reguliere alternatieven nog niet echt beschikbaar zijn. Van de week vergaderde de tweede kamer over een verbod voor siertuinen en sportvelden. Wederom met de zelfde doelstelling, misbruik te voorkomen. Een verbod voor de agrarische sector dus nog niet. Ik vind dat begrijpelijk, maar hoop wel dat LTO en de sector er volgend jaar nog eens even heel goed nadenkt voor ze weer met de spuit het “vanggewas” in trekt. Dus ingaand op de opmerking van Arjan in de column over hoe we de wereld over tig jaar moeten voeden? Laten we het er eens samen over hebben. Samen opzoek naar een oplossing voor later.
Vraag;
Welke agrariër wil zijn moderne (misschien zelfs wel duurzame) bedrijf laten zien via Dalfsennet? Zijn/haar bedrijf en visie delen met ons? Maar ook, welke burger wil zijn of haar vragen beantwoord zien? En evt. door wie? Stuur uw vragen en of bijdrage naar gerlantzielman@gmail.com Dan ga ik voor u opzoek naar antwoorden. Ik kom ook graag een keer bij u praten, evt. een paar foto’s maken maar vooral luisteren…
Gerlant Zielman, op persoonlijke titel.