Ai ze mar kunt vangn - Foto: Ton S
Foto: Ton S

Ai ze mar kunt vangn

LEMELERVELD – Kep ooit bie un boer in de polder gewerkt. Ik bleefe deur de weeke daor ok slaopn, want op neer nor huus rieden was un bettie onzin ak  ’s mens mos methelpen biet melken van de koeien.  As ik dan ’s avonds bie die luu in huus ware, wok hun niet teveule op de lippe zitn.

 

Ik gunge dan mar wat veur mie zelf doen um miezelf te vermaakn. De iene keer gung ik un ende fietsen of wandeln in de buurte. Ik had ok wel een brommer bie mie, mar in de durpies in de beurte was ok niet veule te doen. De boer had ok un vishengel staon, die mog ik wel gebruukn. Achter in zien weiland leup un sloot met water. Tja in un dreuge sloot ist meuiluk um vis te vangn. Dus ikke met die hengel nor die sloot. Die boer had ok un paar kalver van honden bie huus loopn en die waarn al aorig kundig met mie det ze meeleupn um te bekiekn  wat ik ging doen met die hengel. Ikke ant knooien um wat worm te vin   en ja, ik hatter wat efun.  Toenk de dobber met de worm dran int water pleurn, duurnt un steugie veurdek beet hadde. Vissen is veur mie alenig mar dom nor un dobber zitn  loern. De kick um dan un vis druut te haaln hek nie echt. Tis wel goed tiedverdrief.  Eindeluk hak wat an de haoke en ut bleef ok nog hangn biet ophaaln. Twas mar un klein vissie en ik had ok gien walvis verwacht. Ik had dur gien belang bie um ut kleine vissie te gaon klaormaakn en dan op te etten. Dus ik hen de haoke der uutehaalt en gooide de vis terugge. De honden, die bie mie zaten, zaagn mie wat weggooien en vleugn dur allebeide achteran zo de sloot in. De vis was allange pleite en um noe nog verder te vissen had gin zin meer.  De vissen die wachten um evang te wurn, waarn a rap vort deur ut geplump van de honden.  Um dan nog wat te vangn zol wel  nier meer lukn of ik mos onmeunig lange bliem wachtn.

 

Ton

Artikel delen: