DALSEN – Mien collega zien vrouwe is nogal sportief: ze is goan loop’n. Mar ok niet weer e’komm’n. Ze had een andere “wandelpartner” evunden zeg mar. Ok wi-j wandelt sinds Corona regelmaotig een ende. Soms lope wi-j wah vieftien kilometer. Det is noast heel gezond ok arg leuk um te doen. Ie ziet völle meer van de umgeving dan waneer ie in de auto zit.  Ie kunt hier in de omgeving van Dalfsen en het Vechtdal namelijk geweldig wandel’n en hardloop’n.

Vake doet wi-j de lange wandelingen op zundag. De rugzak ( lees de obesitas) hebbe wi-j dan vol met wat lakkers en wat drinker der bi-j veur onderweg. En zo zuuke wi-j de rustige paadies en weggeties op.

Mar ik herrinnere mi-j ok nog wah de-j vrogger in de joar’n zeuventig, met de autolooze zondaag’n op de Hessenweg können rolschaatsen loop’n.

Onderandere in de joar’n tachtig en neeg’ntig, kwame wi-j vaker in de kroeg dan teeg’nwoardig natuurlijk. Toen ginge wi-j op de fietse hen en mos ie vake lopen’d weer terugge. Want anders sodemieter’n ie steeds van de fietse of, van al det bier. Man, man, man: de volg’nde dag, had zelfs mien kater nog koppiene van’t zoep’n.

De volgende keer bestell’n ik dan eerst maar een paar glazen rooie gasöllie ( Cassis), in plaats van bier, um te veurkomm’n det ut weer mis ging. Mar ja; an’t ende van de oamd ha’j al weer net zoveulle bier op as de veurige keer’n en ha’j de volgende dag allinneg mar zin an een paracetamol as ontbijt.

Nou luu, ik heb weer genog e- lult. Ik wens oe allemoal een goed weekend en tut de volg’nde keer.

Hendrik van de Steege