Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto

Postuum Bello

LEMELERVELD – In deze tijden van protest in dorpen en steden zien we niet meer op van deze onlusten aangewakkerd door negatieve zelfbeelden van ”prominente“ enkelingen. Onze pubertijdsjaren zochten wegen om het onoverkomelijk verschil te beslechten in “vechtpartijen” tussen katholiek en protestantse school.

Demarcatielijn het punt waar nu de voetgangerstunnel te vinden is, voor ons toen de – heugte- een verhoging in de oude spoorbaan. Velen zochten een goed heenkomen via het – mölnpagie – langs n’oln Neggel, maalderij Jansen en het t’olde spoorhuus waar in die tijd de familie Herbrink woonde met  op de muur een grote 3 geschilderd. Langs de spoorlijn Deventer – Raalte – Ommen stonden drie wachterswoningen, waarvan één bij de draaibrug in het kanaalvak Zwolle – Almelo.  Deze woning stond links naast de spoorbaan gezien van af het station, verschillende bewoners heeft deze woning gekend om Bello het kanaal te laten passeren. Zou het daarom niet passender zijn geweest het  viaduct met de naam OLDO  door het leven te laten gaan? Het hele dorp draagt toch al bekende roeptoeter naam “Sukerbiet“.

Voor de aanleg van de OLDO – lijn werd  een stopplaats gepland met de naam  “Achterveld” maar toch een andere stopplaats gekozen met de naam – Dalmsholte – Eén der machinisten wist met emotie in zijn stem de verhalen tot leven te roepen.  Op de terugweg van Ommen- Deventer dat gauw bij een boer een “rooie ieslaander de nek um e draaid wön” veur een stukkie vleis in de panne. Bij voldoende sneeuw een spoor gezien van haas of konijn dat vervolgens zijn laatste reis maakte  in de locomotief. Een reiziger in het donker wachtend bij een eenzame halte moest zichtbaat te kennen geven mee te willen sporen. Met een vossen heuj of stro achter de jasse of een stuk papier waor de vlam in gunk as Bello in de verre te zien was.

Geen rook en vuur producerende locomotief   meer te zien in het Sallandse, één gulden per jaar zal het stationsgebouw in Ommen missen wegens het medegebruik van de OLDO sinds 18 Juni 1910.  Geen ploegbaas met zijn drie wegwerkers op het baanvak Lemelerveld- Ommen met een halteplaats aan de Oude Dalmsholterweg.  Brugwachterswoning dat in die tijd voor 3.880 gulden werd gebouwd verdwenen, eveneens de met de hand bediende spoorbrug.

Na het verdwijnen van deze activiteiten werd de spoorbaan, spoorsloot met dichte begroeiing en  voor ons onvolprezen akkertjes als jeugdparadijs overgenomen.

Geen schermutselingen meer maar innige samenwerking tussen scholen van verschillende nominaties. Het gewelddadig treffen tussen beide scholen, toen reeds niet te begrijpen. Ouders van betreffende schooljeugd wisten van deze calamiteiten maar deden of hun neus bloedde. Hoewel…….toch na enige tijd    hechte vrienden – zo het hoorde!! – samen tollen, knikkeren, voetballen, verstoppertje spelen, te veel om te noemen. Een voornoemde escalatie: het enthousiast uitleven van energie zonder orderverstoringen of vernielingen. Hoe deze  vijandelijkheden zonder ongelukken – rond de demarcatielijn – zijn verlopen nog steeds een raadsel. Maar niets is wat het schijnt, angst voor het onzichtbare in het donker als de zon het voor gezien houdt .

Historische Werkgroep Lemelerveld

September 2020 H.Huisman

Wilt u onder aan mijn ´verhaal´ vermelden:

Met dank aan: Uitgeverij Uquilaar B.V.

Foto's 8
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Postuum Bello - Foto: Ingezonden foto
Foto: Ingezonden foto
Artikel delen: