Maak oe toch nie zo druk, of toch wel

DALSEN – Ik bun em in de penne eklum’n, um anoniem un stukkie te schriem’n. Noe kan ik machtig goed plat proat’n, mar nie zo goed schriem’n. Doarum op zien Neerlands. Wel anoniem, umdet ik aans met de pette anekeken wurde. Ik doe der gin iene schade met dit te schriem hak zo edacht,

Tekst van Sven Kopintzand:

Maak oe niet druk! Of toch wè?

Onlangs las ik het boek “Zes graden” van Mark Lynas, een auteur en journalist op het gebied van klimaat en milieu. Het boek is een samenvatting van ongelooflijk veel wetenschappelijke artikelen over klimaatverandering. De schrijver schetst de (mogelijke, of soms zeer waarschijnlijke) gevolgen van de opwarming van de aarde in verschillende scenario’s, namelijk die van 1˚C, 2 ˚C, 3 ˚C, 4 ˚C, 5 ˚C en 6 ˚C. Op dit moment zitten we al lang en breed in het scenario van 1 ˚C opwarming. Ook al merken we daar in Nederland niet zo veel van als in sommige andere landen, het zal niet bij die ene graad gaan blijven.

Maar de problemen van de rest van de wereld zullen ook ons direct of indirect gaan raken. Misoogsten, klimaatvluchtelingen, bossterfte, verschuiven of verdwijnen van leefgebieden van dieren, teveel om  op te noemen. En dan heb ik nog niet eens over het scenario van 2 ˚C. Wat is dat nu, 1 of 2 graden? Stelt toch niks voor, dacht ik eerder ook wel eens. Maar met het lezen van dit boek komt het als een wervelstorm binnen in mijn gedachten. Ik zal het niet hebben over 3 ˚C opwarming of meer, dan is de wereld zoals we die nu kennen compleet veranderd. Fuck, fuck, fuck, we zijn veel te laat! Wat doe ik mijn eigen kinderen aan? En de mensen op eilandjes die onder de zeespiegel zullen verdwijnen? Moet ik mij daar voor verantwoordelijk voelen?  En ga zo maar door. Europa stroomt vol klimaatvluchtelingen, de Spanjaarden gaan op volksverhuizing naar het noorden, want het veranderd daar in een woestijn. Gelukkig kan er heel erg veel gedaan worden om het opwarmen van de aarde tegen te gaan. Dus hoef ik me er niet druk om te maken. Toch?

U proeft al dat ik denk dat het beter is als we ons er wel wat drukker over gaan maken. Minstens zo druk als over Corona, Zwarte piet, Omtzigt, enzovoort. Wat mij betreft zit er geen maximum aan hoe druk we ons gaan maken. Het is geen 2 voor 12, het is al kwart over twee.  Als we zo doorgaan, met hier en daar een paneeltje en molentje, wat elektrische auto’s links en rechts, komen we er ook niet……Wat vervelend toch om in zekere zin zoveel te moeten gaan inleveren dat ons relaxte leventje, met een retourtje vliegen naar Barcelona voor een habbekrats, elk weekend met dat mooie weer een volle bbq vol lekkere ribs enzovoort, eigenlijk mega-onverantwoord is. “Dat maak is zelf wel uut!”, zal menigeen zeggen, of “klimaatverandering bestaat niet”. Tja, dan moet je ook niet gaan liggen zeuren over de hitte, over de vluchtelingen en over het feit dat je op enig moment je tuin niet meer mag sproeien van het drinkwaterbedrijf. Of dat je wat meer gaat betalen voor je voedsel… Ik begrijp die klimaatactivisten wel, de jeugd maakt zich zorgen of er straks nog een leefbare wereld is, een 50-60 plusser denkt misschien alleen aan zijn pensioen. Maar zonder leefbare wereld, zeg nou zelf, wat moet je dan in godsnaam met een pensioen.

Kortom, laten we onze kop niet meer in het zand steken en hier als inwoners echt de aandacht aan gaan schenken die het verdient. Zorg dat je onderdeel wordt van de oplossing en niet van het probleem. Spreek de politiek aan, laat je ontkenningsfase maar achter je. Als we straks als opa of oma op onze sterfbedden liggen, willen we toch niet het verwijt krijgen van onze kinderen of kleinkinderen dat we alleen maar aan onszelf gedacht hebben?

Maak oe druk, ok al is’t moar een bettie……

Artikel delen: