DALFSEN – Muziek, zang én lachen om de grote boze wolf. Een feestje moest het worden en een feestje wérd het. Met 170 bezoekers in de Trefkoele bracht Salonorkest Spoom een gevarieerd programma, waarin ook de oorsprong van het orkest (de operette) niet werd vergeten. Zo kwamen delen uit de operettes The Gondoliers en Der Zigeunerbaron aan bod.

Maar daarnaast ook Nederlandse liedjes uit de jaren 50, Amerikaanse en Duitse “evergreens” en tango’s, waaronder “Libertango” van Piazzolla. “Uiteindelijk moet muziek met je aan de haal gaan”, aldus Han Noten, die zich goed kweet van zijn taak als spreekstalmeester. Zanger Marius Coree verbeeldde het zinkende schip van het reisje op de Rijn met verve en zangeres Hetty Floors bleek niet alleen goed te kunnen zingen, maar was ook zeer vaardig in de Franse taal. Zeer vaardig bleek ook slagwerker Jan Wolfkamp die op het laatste moment werd “ingevlogen” om de zieke slagwerker van Spoom te vervangen. Het publiek werd uitgedaagd om de grote boze wolf in “Who’s afraid of the big bad wolf” hard uit te lachen. Dat vergde enige oefening, maar het resultaat was beslist acceptabel. De orkestleden die in de loop van de avond door Han Noten kort geïnterviewd werden, waren duidelijk: met elkaar muziek maken is gewoon ontzettend leuk. Ook dirigent Roeland Robert werd gevraagd naar zijn mening over Spoom: “Er is niets mooiers voor een dirigent dan om na een orkestrepetitie met méér energie thuis te komen dan waarmee je je huis verliet. Spoom is voedzaam.” Rest nog te vermelden dat alle zestien nummers die Spoom speelde, door mooie beelden werden begeleid. De conclusie: Salonorkest Spoom speelde een afwisselend jubileumprogramma, heeft het plezier in samen muziek maken goed overgebracht en is nog lang niet uitgespeeld. Óp naar het volgende lustrum. Spoom is voedzaam. Dus: méér Spoom!

Foto: Paul van Dooren