Dalfsen’s Plat: Zommer

Dalfsen’s Plat: Zommer

Joa jongs, wat was mie det köttens een bässens mooi gevuul. Met dè-k wakker wödden dach ik; hà jongs, vandage bint ze dr ammoa. Ik wazze vri-jdag joarig ewest en ’s zundags kwamen alle kinders en kleinkinders en an kommen lopend spul.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Gisteren kwam ik effen an de proat met de buurman van Gait Jan. Die hef ok an de goldkust zo’n mooi optrekkie ekocht toen e opheult met boeren. Hij hef  met Gait Jan een helen breden oprit noar de beide gerages, die ze samen onderhoalt, mooie geliekse stienties en een grösraand in de midden.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Van linties fesoen en een hond

Dalfsen’s Plat: Van linties fesoen en een hond

Klöasie zol ze met nog veer aandere vrolluu uut de provincie een lintie kriegen veur ’t vólle vri-jwilligerswärk. Zie waren met hun keerls uut-eneudigd, eerst veur de uutreiking op ’t provinciehuus en doarnoa veur een ettentie. De vief burgermeisters zollen dr ok bie wean en nog wat meer van det hoge spul.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: De ginneratiekloof

Dalfsen’s Plat: De ginneratiekloof

Opa en opoe hadden den männen noa kärktied hun zunne Dries met Jennegie op vesite. Kleindochter Annegie, zo’n deerntie van elf joar, was d’r ok bi-j. Opoe leup as een kloeke hen en weer umme iederiene van ’t neudige te veurzien, zoas allennig opoes det mar könt, altied zörgen. Onderwiel waren va en Dries al druk an de proat oaver de preake.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Rieke

Dalfsen’s Plat: Rieke

Disse wekke kwam ik iniens töt de ontdekking dedde wie as klein ländtie eigenlijk niks betekent. Wie könt dan wei-s rieke wean an kampioenen bie schaatsen,  fietsen , tenissen voetballen of zwemmen, misschien kö-w zelfs nog wei-s hoge ogen gooien bie een songfestival, mar det stelt ammoa toch niks veur, det gooit gien gewicht in de schoale.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Met de deure in huus vallen.

Dalfsen’s Plat: Met de deure in huus vallen.

Härm is een bettie een klungel, hef een hekel an klussies in huus, stelt ze als mar uut. Niet det e ut niet kan, hij is händig zat doar niet van, mar hij is liever buten. Det dreaiding van de pleedeure beveurbeeld, was à wekken muuilijk beweaging in te kriegen. Mientie had ieder moal à wel op Härm emopperd mar ’t had nog niks ehölpen.Dan doe-j um toch gewoon niet op slot was zien antwoord, wie bint toch hoaste altied mar met een beiden in huus en moch dr is iene de deure löstrekken, wat dan nog?

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Nog altied zommer

Dalfsen’s Plat: Nog altied zommer

Genieten dus, dr op uut, brummels plukken. Ik hadde ’t in ’t veurzommer al wel edacht, zo bässens völle bluui, det kan niet aans as een goed brummeljoar wörden. En joa heur, emmers vol en de ärmen vol schrammen.  Wat is ’t oaveral ok  mooi met al die vogels biesten en vlinders.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Schriever

Dalfsen’s Plat: Schriever

’t Is nog altied zommer, dus ok noe nog mar weer wat licht te verteren kost opschriemen. Schriemen; ik denke det dr misschien niet iens zovölle gemeenten bint woar as ze zovölle echte Schrievers hebt as bie oos in Dalfsen. Ik telle dr allenig in ’t tillefoonboek à zo’n stuk of viementwintig. Of ze ok ammoa schrieft weet ik niet. Mar wat ik wè wete is det een schriever schrif veur zien plezier, en hopt det e dr een aander ok nog een plezier met dut. Doarumme giet zien pad meestentieds oaver rozen, de bloemen woar as e zo uutbundig van genöt, bloemleazingen proat ze dan ok wei-s oaver. Mar soms is ’t ok in zien hässens groten ärmoed, dan streepte de boel mar weer deur, dan wil ut niet vlotten. Dan vuult e de doorns van die rozen, die doet um dan zeer. Läst kwam ik een schriever tegen, die prachtig schrieven kon, en toch was ’t een bettie een dooie piere, hij had beveurbeeld ok nooit, hoe graag of e ok wol, een passende vrouwe können vinnen. toen dach ik:

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Snipsnodderi-jen

Dalfsen’s Plat: Snipsnodderi-jen

Zo in de zommer wil ik jullie niet van die zwoare kost veurzetten. nee, ik hoale ut bie wat dingsigheidties. Iej weet wè. Bie Oegema de veurzitter van de GLTO  an ’t hekke stund een wat oldere koe te prakkezeren. Een halfwassen pinke zag det en vreug: “Hoe hè-k det noe met oe, heb iej gis gien schik vandage?” “Och”, zea den olden, “proat mie dr niet van. In mien jonge joaren stun ik op een potstal, toen’k volwassen ewörden ware verhuzen ik noar een stal woar azze wie keurig op ri-jgies met de konte boamen de gruppe stunden, en noe mu-k weer helemoal van ni-jsen wennen an zo’n modernen loopstal.”

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Zommer

Dalfsen’s Plat: Zommer

Joa jongs, wat was mie det köttens een bässens mooi gevuul. Met dè-k wakker wödden dach ik; hà jongs, vandage bint ze dr ammoa. Ik wazze vri-jdag joarig ewest en ’s zundags kwamen alle kinders en kleinkinders en an kommen lopend spul. Een groten koppel. Ik wazze zo trots as een pauwe, peslot binne wie mar met zien twiebeiden begunnen.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Dalfsen’s Plat: Vut, pesjoen

Gisteren kwam ik effen an de proat met de buurman van Gait Jan. Die hef ok an de goldkust zo’n mooi optrekkie ekocht toen e opheult met boeren. Hij hef  met Gait Jan een helen breden oprit noar de beide gerages, die ze samen onderhoalt, mooie geliekse stienties en een grösraand in de midden. Van ’t veurjoar, zo begunt de buurman hadde wie alle nachten bärre völle last van een katte die mar oaver de oprit leup te janken.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Van linties fesoen en een hond.

Dalfsen’s Plat: Van linties fesoen en een hond.

Klöasie zol ze met nog veer aandere vrolluu uut de provincie een lintie kriegen veur ’t vólle vri-jwilligerswärk. Zie waren met hun keerls uut-eneudigd, eerst veur de uutreiking op ’t provinciehuus en doarnoa veur een ettentie. De vief burgermeisters zollen dr ok bie wean en nog wat meer van det hoge spul. Klöasie was dr niks gerust op met haar Gait Jan.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: De ginneratiekloof

Dalfsen’s Plat: De ginneratiekloof

Opa en opoe hadden den männen noa kärktied hun zunne Dries met Jennegie op vesite. Kleindochter Annegie, zo’n deerntie van elf joar, was d’r ok bi-j. Opoe leup as een kloeke hen en weer umme iederiene van ’t neudige te veurzien, zoas allennig opoes det mar könt, altied zörgen. Onderwiel waren va en Dries al druk an de proat oaver de preake. Dries vund det doomneer dr niet diepe genogt deur egoan was mar opa was ’t doar glad niet met iens, ’t hoeft toch ok niet altied zo zwoar te wean, hij hef toch ezegd dedde wie wat meer bli-jheid uut mossen stroalen.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Rieke.

Dalfsen’s Plat: Rieke.

Disse wekke kwam ik iniens töt de ontdekking dedde wie as klein ländtie eigenlijk niks betekent. Wie könt dan wei-s rieke wean an kampioenen bie schaatsen,  fietsen , tenissen voetballen of zwemmen, misschien kö-w zelfs nog wei-s hoge ogen gooien bie een songfestival, mar det stelt ammoa toch niks veur, det gooit gien gewicht in de schoale.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Taanden

Dalfsen’s Plat: Taanden

Met een taand is van alles an de haand. Iej hebt d’r een hoop wille van, eerst as ze komt, hoewel dè-j dan wei-s met lange taanden et à-j van die läkkere van oen eigen mo of mut. Dan weer as die melktaanden goat, vrogger leggen wie ze achter de poot van de kaste en dan kwamp de moes ze halen en leggen d’r een dubbeltie veur in de plase, tegenwoorig bwaart zeze in een deusie.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Grenzen

Dalfsen’s Plat: Grenzen

Dit stukkie had d’r eigenlijk veurige wekke al in können en misschien ok wè mutten stoan, mar mien stukkie mag noe ienmoal niet langer dan 450 woorden wean. Mar kört en goed; de Iesselakedemie in samenwärking met de dialektkringe Salland en Oost Veluwe had weer een wedstried uut-eschreven. Alleman moch verhalen of gedichten insturen, en de besten wörden dan ebundeld in een bukie.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Schamen

Dalfsen’s Plat: Schamen

Joa luu, ik schame mie veur een heleboel van oe. Bin iej noe een echte metleavende Dalfsenaar, iene die wat oaver hef veur een aander? ‘k Geleuve dr gien iene sikkepit van. Want wat leas ik in allerhande kraanten de läste wekken, en zie’k op de tillevisie? Juust, joa, det zo bärre völle meansen ut nog altied vertikt hebt een donorverkloaring op te maken.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Verlangen

Dalfsen’s Plat: Verlangen

Verlangen. In en noast de schoenen lopen is mar een voet breed. Verbeeld oe dus mar niks luu, à-j gewoon doet, doe-j à gek genogt. Geld of macht mäk niet rieke, mar bliedschop en dankbaarheid. A-j bli-j könt wean met een mooi bluumpie of veugeltie in oen tuun, à-j könt genieten van een kind det opgiet in zien spöllen, à-j een zunneströaltie könt waarderen as een gave van boaven, à-j oe zomar könt verliezen in de wolken die oaver de Vechte en ut Veerlaand drieft, dan bi-j gelukkiger as de dikste miljoenair, die al mar meer wil.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Meneer

Dalfsen’s Plat: Meneer

Meneer. Oaverkömp oe det ok wei-s? Zo iniens heel ärg verwonderd wean? Ik leupe köttens in de stroate toen ik heuren zeggen: “Dag meneer.” Ik keke in ’t ronde, en nog is in ’t ronde, mar ik zage allenig den kerel die dag zeggen en allemoal vrolluu lopen. Ikke op den keerl toe, hoe hè-k det noe met oe? Giet oen emancipatiegedrag noe al zovärre det iej tegen de vrolluu ok al meneer zegt?

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Visboer

Dalfsen’s Plat: Visboer

Ik heb ’t al wei-s eerder ehad oaver de veraandering van winkels en toch mu-k jullie dr nog weer met lastig vallen. Want eindelijk is e wies ewörden. Töt noe toe vulen de zich värre boaven al die echte Dalfser winkelierties stoan. Ik denke det e van det leeg bie de grondse gedoe niks mos hebben.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Lands eer

Dalfsen’s Plat: Lands eer

Alle feesten weer achter de rugge. 27 april de verjoardag van oze zönne en oze kroonprins. 30 april; de koninginne was mooi niet ut laand in, dus had ik mooi de gelegenheid umme is effen op de koffie te kommen. 4 mei hebbe wie weer effen stille stoan bie al die bekende en onbekende luu die ut leaven e-loaten hebt met ut wärk an oze bevri-jding. En hoe is det noe? Hebbe wie dr wat van eleerd?

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Ezel

Dalfsen’s Plat: Ezel

Komt jullie dr ok wei-s iene tegen die bie wieze van sprekken met de beide bienen in iene piepe löp? Zo nösterig, gien wies woord met te proaten? Nou, ikke wè. Pas nog iene, oaver dialect. In prachtig mooie standaard taal zea ze: “Ik heb nooit geen plat gepraat hoor, ik moet dat lompe gedoe niet, het hoort nergens na.” en metiene dr oaverhen: ” Toe zou je me even de deur los willen doen”? Ik vreuge dan ok metiene, een bettie hellig in de kop: “Welke deur bedoelt u die gruine of die broene”? Nee, geef mie dan Härm en Geert mar.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Veurige wekke

Dalfsen’s Plat: Veurige wekke

Veurige wekke hè-k weer wat heel moois met-emäkt. Ik binne noar Bornerbroek ewest, en doar heb ik heel wat op-estökken oaver vertalen. Wie bint dr een helen middag met zute ewest. Want met vertalen mu-j heel pesies wean, iej könt mar niet zo onbesoesd te wärke goan. ’t Is oos ammoa hoarfien uut-elegd.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Opletten

Dalfsen’s Plat: Opletten

Opletten. Een kammeroad van mie, Härm hef een motor, zo’n zwoar loeder. Hij giet, noe de met pensioen is völle samen met zien vrouwe, die Wim hiet, hen toeren. Zie zit dan prinses heerlijk bie um achterop. Zie giet zo goed met in alle beweagingen van de motor det Härm dr niks gien last van hef. Disse wekke gungen ze is weer vut, een däggie Urk. Bie de Ramspol was de brugge dr of. Stoppen dus töt de brugge weer ezakt was.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Openingen

Dalfsen’s Plat:  Openingen

Dr wördt hier in Dalfsen nogal is wat e-opend. Een ni-je brillenzake beveurbeeld van een paar luu met hele toepasselijke namen. Mol en Adelaar, wat wi-j noe mooier, den ienen hef ervaring met slecht zien, zie zegt niet veur niks; hij is zo blind as een molle, en den aanderen kan oe met zien adelaarsblik in de ogen kieken, zodet um niks ontgiet, wat wi-j noe better paar.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Licht? Duuster?

Dalfsen’s Plat: Licht? Duuster?

Licht? Duuster? Ik heure det wei-s van meansen. Soms kan ’t in ienen zo duuster wean. Dan is ’t net of dr näns meer licht te vinden is. Dan kan een meanse hoaste alles en iederiene wel haten. En dan iniens…Een spränkie, een vunkie, een haand op de scholder een ärm umme ’t lief. Zo leazen ik pas det Staring vrogger al schreef det duusternis allenig met licht te verdrieven is, en in ienen oadem zea de dr bie; haat allenig met liefde.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Van namen, auto’s en nog wat meer.

Dalfsen’s Plat: Van namen, auto’s en nog wat meer.

Een name, wat stelt det eigenlijk veur, Shakespeare had ut d’r ok al muuilijk met. Een name, eindelijk is dan de kogel deur de kärke, Ni’jlusen en Dalfsen wördt iene. Zie waren d’r agis gien pepperspray veur neudig umme Peper zovärre te kriegen. En de name bint ze ’t ok oaver iens ewörden. Ut is pesies zo uut-epakt as ik in mei 1999 in een radiopröatie al veurzegd hadde. De eerste lettergreep van Dalf-sen en de läste lettergreep van Ni’jlu-sen. 4 letters van Dalfsen en 3 van Ni’jlusen, det gif de verholdingen ok oarigies an weer.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Wat hè’k noe weer an de pette hangen?

Dalfsen’s Plat: Wat hè’k noe weer an de pette hangen?

Ik wazze köttens in Oldlusen, Ik ware uut’eneudigd as pröatiesmaker veur de passage. En doar in de Wiekelaar zat alles den oamd in zak en asse, zie waren käts van de kate. Ik wusse niet wat mie angunk toen ‘k doar binnenkwame. Aans à’j binnenkomt is’t altied hoi Henk, hoe is’t, zin an een köppie koffie? Noe stund Bättus doar met een zunig gezichte en een paar rooie eugies achter de tap. Met snikkende stemme vertellen de mie wat d’r goande was. Mu’j noe toch is heuren Henk wat d’r vandage in de Dalfser krante stiet.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Ni’je kost.

Dalfsen’s Plat: Ni’je kost.

Joa jongs, zoas ik al ehoapt en ok wel verwacht hadde, mien computer hef de joarwisseling glansriek deurstoan. Ik zitte d’r noe, det is à’j dit least veurige wekke, ok weer achter, ’t is schitterend weer een prachtig zunnegie schient deur de roeten, det löt oos al weer eamen een glimp van ’t kommende veurjoar zien. Ik wödde d’r noa al die donkere dagen zelf eigenlijk ok wel een bettie bli’j van. Wie zit met gemak ok al weer drie wekken van de kötste dag of. Umme oaver ni’je kost te proaten, nog mar een steugie en de vrolluu kriegt de kriebels in ’t heufd en begint alles noar buten te smieten, de boel mut elucht en schone.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Olde kost.

Dalfsen’s Plat: Olde kost.

Joa luu, ut is noe ienmoal niet aans, iej zölt ut vandage mutten doen met olde kost. Niet zo mar een klikkie van gisteren, en ok niet een möaltie van de veurige wekke uut de diepvries, nee ut is dit keer völle, völle ärger. Ut stukkie dè’j noe zit of stoat of ligt te leazen det heb ik echt woar al eschreven in de veurige eeuw, niet te geleuven toch. Ik wil graag beginnen met oe allemoal een gezond en gelukkig ni’jjoar toe te wensen.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Haanden, scholders muren.

Dalfsen’s Plat: Haanden, scholders muren.

Veurige wekke hè’k ut met jullie ehad oaver dorens, met van die hadde stekkels die meansen zo bässens ploagen könt. ’t Kan ok aans. As d’r narigheid is, en’t kömp zo dichte bie, dan kö’j ok märken det de meansen as een mure umme oe hean stoat, det d’r scholders bint umme tegen an te leunen, woar as iej vri’juut tegen lippen könt. Det d’r haanden as een dak van beschutting boaven oe bint. Wat kan een meanse dan ondanks al zien verdriet een golf van bli’jschop deur zich hean vulen goan.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Achteruut en veuruutkieken.

Dalfsen’s Plat: Achteruut en veuruutkieken.

’t Is al weer 15 december, nog tien dagen en wie hebt käsfeest, altied ien van de gezelligste feesten, liefst nog met een bettie snee ok, mar det weet ik niet of det d’r inzit. Det mu’j mar an die weerprofeten vroagen. Mar ok zonder det kan ut heel gezellig wean. Oaveral begint noe al de vieringen en wijdingen, zang en muziekoamden.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Blad, bladeren, bladhärken.

Dalfsen’s Plat: Blad, bladeren, bladhärken.

Hebt jullie det ok ezien? In de härfstvekantie waren d’r een stuk of wat van die kleine wichter zo läkker an ’t spöllen op ’t kärkplein. Den ienen was gangs met een trekkertie met anhanger, en een anderen met zo’n driewielertie met een bak d’r achteran. En zie mar blad inscheppen, van de iene kante van ’t plein noar de andere kante brengen en weerumme, sjonge, jonge wat een mooi gezichte, zie waren mie toch druk.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Dag.

Dalfsen’s Plat: Dag.

Alleman nöalt tegenswoordig oaver eeuwen en millennia, doarumme wol ik ut mar gewoon bie de dag hoalen. Gien eeuwen, gien decennia, gien joaren, kwartalen, moanden of wekken, nee gewoon leaven bie de dag. Want alle dagen krie’j, zie wördt oe as ’t ware in de schoot ewörpen. Een dag, wat kön iej d’r met, wat wil iej d’r met.

Lees verder »

Dalfsen’s Plat: Plietsie.

Dalfsen’s Plat: Plietsie.

Bere goed det ze d’r bint. Zie hoalt oze spullegies in de gaten, det ze nie ejät wördt, zie geeft d’r acht op dedde wie niet zo härd riedt. Ok det is in oos eigen belang, en in det van oze kinders. Zie let d’r op o’j wel een haand uutstekt à’j de bochte umme goat, en geeft acht op oe dè’j niet te diepe in ’t glaassie kiekt. ’t Is allenig zo jämmer det ze d’r wean mut. ’t Was toch völle better azze wie zo wie zo nooit een schieve schaatse reden. Kiek, en det is noe de hele oplössing veur ut arbeidstekört, wie doet nooit meer iets verkeerds, en de plietsie en ok al die luu van de rechtbaanke könt in ezet wörden in ’t arbeidsproces.

Lees verder »